اداره مهاجرت کانادا در ماه جولای 2015 اولین گزارش سیستم ورود سریع express entry را با عنوان Express Entry Mid-Year Report منتشر کرد که حاوی نکات جالبی است و برای کسانی‌که می‌خواهند از طریق این سیستم و برنامه‌های زیرمجموعه آن (نیروی متخصص فدرال، فنی-حرفه‌ای فدرال، برنامه‌های استانی، گروه تجربه کانادایی) اقدام کنند بررسی اولین گزارش ورود سریع و میزان سرعت آن می‌تواند مفید باشد اما نکته‌ای که در همان بدو امر برای ما ایرانی‌ها می‌تواند جالب باشد وضعیت‌مان در جدول است!
پاکستانی‌ها و ایرانی‌ها قربانی سیستم ورود سریع
بهتر است به جای اینکه وارد محتوای گزارش ورود سریع شده و در داده‌های فراوان آن گم شویم (به‌ویژه که دارای خطاهای آماری روشنی هم هست!) بهتر است کمی سرمان را بالا بگیریم و عملکرد همین شش ماهه را با سال‌های گذشته مقایسه کنیم تا ببینیم تغییر چشم‌گیری اتفاق افتاده است یا خیر. یافتن این تغییر چندان دشوار نیست. کافی است در همین گزارش، جدول وضعیت شهروندی 10 کشور اولی که متقاضیان آنها دعوت‌نامه دریافت کرده‌اند را با آمار رسمی سال‌های قبل مقایسه کنیم. درحالی‌که پاکستان و ایران در دهه گذشته همواره جزو ده کشور اول تامین‌کننده مهاجر به کانادا بوده‌اند و در اغلب زمان‌ها هم در 5 کشور راس فهرست قرار داشته‌اند، حالا از جدول ده کشور بیرون انداخته شده‌اند. ده کشور فعلی در گزارش جدید عبارتند از هند، فیلیپین، بریتانیای کبیر، ایرلند، چین، امریکا، کره جنوبی، فرانسه، استرالیا و مکزیک.
اگر عراق را که در 5 سال گذشته در میان ده کشور بوده به لیست مردودین اضافه کنیم، تصویر دقیق‌تر می‌شود. به نظر شما عنصر مشترکی میان این سه کشور وجود ندارد؟ یعنی جغرافیا و مذهب در این گزینش‌ها تاثیر نداشته است؟ آیا میان هندی‌ها و پاکستانی‌ها به‌غیر از همین پارامتر مذهب، تفاوت عمده دیگری وجود دارد که حالا یکی بر صدر نشسته و دیگری محو شده است؟ آیا هشدارهایی که از مدت‌ها قبل درباره پتانسیل بالای این سیستم جدید در اعمال نظر مقامات ارشد وزارتخانه مهاجرت به دلیل پرابهام بودن و فقدان شفافیت ابراز می‌شد ـ به‌ویژه با توجه به رفتارهای ایدولوژیک دولت هارپر- داده می‌شد امروزه به واقعیت نرسیده است؟
[pullquote]آیا میان هندی‌ها و پاکستانی‌ها به‌غیر از همین پارامتر مذهب، تفاوت عمده دیگری وجود دارد که حالا یکی بر صدر نشسته و دیگری محو شده است؟[/pullquote]یادآوری می‌شود که نتیجه این نوع ارسال دعوت‌نامه به سرعت و در همین امسال دیده نخواهد شد چرا که در سال 2015 افرادی که در سال‌های گذشته و بر اساس سیستم قبلی اقدام کرده بودند ویزا می‌گیرند اما تداوم این نوع اجرای سیستم در سال‌های بعد تبعات خود را نشان خواهد داد.
همچنین جدول آمار دهه گذشته مربوط به همه انواع ویزاهای مهاجرتی صادرکننده کارت اقامت دائم (و از جمله برنامه‌های کبک) است اما به دلیل ابعاد سیستم ورود سریع و برنامه‌های زیرمجموعه آن، این تفاوت‌ها تاثیری در اصل بحث نمی‌گذارد.
آیا این اعداد دقیق هستند؟
شخصا نتوانستم برخی از ابهام‌های موجود در آمار را برای خودم حل کنم. مثلا چطور در حالی‌که براساس جدول تعداد تفکیکی درخواست‌های موجود در استخر pool بر اساس امتیاز که جمعا بیش از 40 هزار مورد بوده، تنها 194 پرونده بالای 800 امتیاز داشته‌اند اما تنها در نوبت اول ارسال دعوت‌نامه‌ها در پایان ژانویه 2015، اداره مهاجرت ادعا کرده که 779 دعوت‌نامه که 886 امتیاز یا بیشتر داشته‌اند ارسال کرده است. آمار این 779 پرونده در کجای آن جدول قرار دارد؟ چطور می‌توان بین آن حداکثر 194 پرونده و این 779 پرونده تنها در نوبت اول ارسال، تناسب برقرار کرد؟
عکس زیر اسامی ده کشور تامین‌کننده مهاجر برای کانادا در دهه گذشته است
بقیه نکات و ابهامات در مورد این گزارش را در مطلب تکمیلی بعدی بیان خواهم کرد.