رهبران بزرگ و تاثیرگذار در همه جای جهان اهمیت دارند. در دموکراسی‌های بزرگ بیشتر. در مطلبی که پس از اعلام شناسایی سرطان جدید جک لیتون در وبسایت کنپارس منتشر شد توضیح داده‌ام که چرا کانادا از نظر حضور رهبران موثر در راس احزاب این کشور دچار بحران شده است.
«کانادا درگیر بحران بزرگ فقدان رهبران»
اگر چه دموکراسی‌های پیشرو در جهان نظیر آنچه کانادا دارای آن است با اتکا بر احزاب و میزان استقبال عمومی از برنامه‌ها و شعارهای این احزاب مدیریت می‌شوند اما هم‌چنان نقش رهبران احزاب در میزان استقبال مردم اهمیت زیادی دارد چرا که در گرماگرم مبارزات، ارائه برنامه‌ها، انجام مذاکرات و توافقات نهایی در میانه کارزار سیاسی، آنچه که نهایتا نتیجه می‌دهد قدرت مدیریت رهبران احزاب و میزان توانایی آنها در اقناع مردم و سایر رقبا است.
این مقدمه بیان شد تا یادآوری شود که کانادا در یکی از بحرانی‌ترین دوره‌های تاریخی خود از نظر رهبری به سر می‌برد. در این کشور نخست‌وزیری برای ۴ سال کشور را هدایت خواهد کرد که در ۵ سال گذشته یکی از غیرمحبوب‌ترین رهبران کشور در دهه‌های گذشته بوده و حتی در حزب خودش هم از محبوبیت بالایی برخوردار نبوده و نیست. در واقع، این موقعیت خاص سیاسی کانادا و بحران در احزاب دیگر بوده که وی را به چنین جایگاهی رسانده است و هم‌اکنون هم با حمایت کمتر از ۴۰ درصد رای‌دهندگان کانادایی، رهبر این کشور است.
در مهم‌ترین حزب مخالف، جک لیتون محبوب‌ترین شخصیت حال حاضر کشور است که در تمامی نظرسنجی‌های چند ساله اخیر و خصوصا ایام انتخابات بهار ۲۰۱۱ با اختلاف زیاد از سایر رقبا، انتخاب اول مردم برای رهبری کانادا بود و اگر کانادا هم نظیر امریکا نظام ریاستی داشت احتمالا وی با رای قاطع به عنوان رییس‌جمهور انتخاب می‌شد. همین محبوبیت بود که سبب شد حزب او که انصافا از پتانسل بالایی برخوردار نیست بتواند برای اولین بار تعداد کرسی‌هایش در مجلس فدرال را از عدد ۱۰۰ فراتر ببرد و به جایگاه اپوزیسون رسمی در مجلس مبدل سازد. اما به نظر می‌رسد این آخرین ماموریت ژنرال پیر باشد. او که در انتخابات گذشته هم تازه از بستر بیماری سرطانی کهنه برخواسته بود و عصازنان در حوزه‌ها و در میان گروه‌های مختلف مردمی حضور پیدا می‌کرد آن قدر ضعیف شده بود که عده‌ای می‌پنداشتند برنامه مبارزاتی را به انتها نخواهد رساند اما لیتون چنین کرد و موفق هم بود. اما حالا با اعلام شناسایی یک سرطان جدید و این نکته که وی فعلا فضای سیاسی را برای دوره‌ای از درمان‌ها ترک کرده به نظر می‌رسد که حزب تحت رهبری‌اش، ان‌دی‌پی با یک خلا جدی روبرو شده باشد چون فاصله سایرین (حتی همسر محبوبش) در حزب با لیتون آن قدر زیاد است که تصور حضور فرد دیگری در صندلی او دشوار است. [ادامه مطلب…]