دوستانی سوالاتی با مضمون نسبتا واحد پرسیدهاند:
«برای اقامت دائم اقدام کردهام و قصد ادامه تحصیل در کانادا هم دارم. چه زمانی برای پذیرش دانشگاهی اقدام کنم؟ از همین ایران یا پس از ورود به کانادا؟»
اقدام در این دو زمان نتایج یکسان ندارد. در فرض اول یعنی از همان زمان در ایران و قبل از دریافت ویزای کانادا، شما دانشجوی بینالمللی محسوب میشوید، هزینههایی که باید بپردازید خیلی بیشتر است و از وام های کمبهرهتر استانی هم نمیتوانید استفاده کنید (البته بسته به مقطع تحصیلی ممکن است از وام ها یا کمک هزینههای دیگری بتوانید استفاده کنید)، از خدمات درمانی رایگان کانادا هم بهرهای ندارید و اگر نتیجه درخواست پذیرش شما مثبت باشد باید برای ورود به کانادا ویزای دانشجویی (تحصیلی) بگیرید که آن هم دردسرهای خاص خود را دارد. معمولا افسران صدور ویزا به این طیف از افراد سخت تر ویزای دانشجویی میدهند چون احتمال میدهند فرد برای اینکه زودتر وارد خاک کانادا شود تقاضای ویزای دانشجویی داده است و نه واقعا برای ادامه تحصیل.
در فرض دوم یعنی بعد از ورود به کانادا و دریافت برگه لندیگ، شما دیگر مقیم دائم permanent resident محسوب می شوید و از همه مزایای یک کانادایی در امر تحصیل برخوردار خواهید بود.
پیشنهاد من این است که بعد از ورود به کانادا برای ادامه تحصیل اقدام کنید اما قبل از آن مطمئن شوید که ادامه تحصیل واقعا یک نیاز ضروری برای شما است. بسیاری از مهاجران با پیش فرضهای نادرست سراغ ادامه تحصیل میروند. اگر ابتدا به بحث ضرورت های بازار کار کانادا در رشته مورد نظر توجه کنید و متناسب با آن درباره ادامه تحصیل تصمیم بگیرید موفقتر خواهید بود.